Spis treści
- Kadrówka 1914
- 28 lipca 1914
- 30 lipca 1914
- 31 lipca 1914
- 1 sierpnia 1914
- 2 sierpnia 1914
- 3 sierpnia 1914
- 4 sierpnia 1914
- 5 sierpnia 1914
- 6 sierpnia 1914
- 7 sierpnia 1914
- 8 sierpnia 1914
- 9 sierpnia 1914
- 10 sierpnia 1914
- 11 sierpnia 1914
- 12 sierpnia 1914
- 13 sierpnia 1914
- 14 sierpnia 1914
- 15 sierpnia 1914
- 16 sierpnia 1914
- 17 sierpnia 1914
- 18 sierpnia 1914
- 19 sierpnia 1914
- 20 sierpnia 1914
- 21 sierpnia 1914
- 22 sierpnia 1914
- 23 sierpnia 1914
- 24 sierpnia 1914
- 25 sierpnia 1914
- 26 sierpnia 1914
- 27 sierpnia 1914
- 28 sierpnia 1914
- 29 sierpnia 1914
- 30 sierpnia 1914
- 1 września 1914
- 2 września 1914
- 3 września 1914
- 4 września 1914
- 5 września 1914
- 6 września 1914
- 8 września 1914
- 9 września 1914
- 10 września 1914
- Epilog
3 sierpnia 1914
KRAKÓW – OLEANDRY
(3.8.1) Rano szef sztabu Komendy Głównej Kazimierz Sosnkowski ps. „Józef” wyczytał przed frontem uczestników Szkoły Letniej Związku Strzeleckiego pseudonimy 74 strzelców mających stanowić trzon kadrówki. Większość z nich pochodziła z Królestwa.
Po południu przymaszerował do Oleandrów tak samo liczny oddział drużyniaków złożony z kursantów Szkoły Letniej PDS w Nowym Sączu. Oddział ten pod dowództwem Stanisława Burhardta ps. „Bukacki” składał się wyłącznie z Królewiaków.
Do ustawionych naprzeciw siebie oddziałów przemówił Piłsudski:
Następnie odpiął od swej czapki orzełek strzelecki i zamienił go z „Bukackim” na jego „blachę” drużyniacką. Za przykładem komendanta to samo uczynili wszyscy świeżo upieczeni kadrowcy.
Po tym symbolicznym zbrataniu rozpoczęła się organizacja kompanii. Cały oddział podzielono na cztery plutony, które następnie w wyniku losowania objęli ustaleni w przeddzień oficerowie:
1 pluton — Kazimierz Piątek ps. „Herwin”;
2 pluton — Henryk Paszkowski ps. „Krok”;
3 pluton — Stanisław Burhardt ps. „Bukacki”;
4 pluton — Jan Kruszewski ps. „Kruk”.
Do uformowanej w ten sposób kompanii raz jeszcze przemówił Piłsudski:
Skład kompanii został w ciągu następnych dwóch dni nieco rozszerzony. Na rozkaz K. Sosnkowskiego dołączono jeszcze patrol sanitarny pod dowództwem Władysława Stryjeńskiego ps. „Bystram”, intendenta w osobie Aleksandra Litwinowicza ps. „Władysław” oraz jeszcze kilkunastu strzelców, którzy w sobie tylko wiadomy sposób uzyskali przydział. Ostatecznie uformowany oddział liczył w dniu wymarszu od 144 do 164 żołnierzy.
Kadrówka otrzymała nowe umundurowanie, pełny ekwipunek oraz nowoczesne karabiny Mannlichera wz. 90 i 95, które zakupił specjalnie wysłany w tym celu do Wiednia Stanisław Żmigrodzki. Oczekując na rozkaz do wymarszu, przeprowadzała ćwiczenia na krakowskich błoniach. Miały one na celu zgranie poszczególnych plutonów oraz zlikwidowanie drobnych różnic w wyszkoleniu obu odrębnych dotąd organizacji.